بسْم الله الرحْمن الرحیم بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان
إنک لمن الْمرْسلین (۳) که تو از فرستادگانى.
یس (۱) اى سید.
على صراط مسْتقیم (۴) بر راه راست.
و الْقرْآن الْحکیم (۲) باین قرآن راست درست.
تنْزیل الْعزیز الرحیم (۵) فرو فرستاده خداوند تواناى مهربان.
لتنْذر تا آگاه کنى، قوْما ما أنْذر آباوهمْ گروهى که آگاه نکردهاند پدران ایشان را، فهمْ غافلون (۶) ایشان ناآگاهاند.
لقدْ حق الْقوْل درست شد سخن خداى، على أکْثرهمْ بر بیشترین فهمْ لا یوْمنون (۷) تا ایشان به نگرویدند.
إنا جعلْنا فی أعْناقهمْ أغْلالا ما در گردنهاى ایشان زنجیرها کردیم فهی إلى الْأذْقان تا دستهاى ایشان بزنجیرها بر گردن بستیم، فهمْ مقْمحون (۸) تا سرهاى ایشان برداشته آمد بسرباز زدن و ابا کردن.
و جعلْنا منْ بیْن أیْدیهمْ سدا و کردیم پیش ایشان دیوارى و منْ خلْفهمْ سدا و از پس ایشان دیوارى، فأغْشیْناهمْ فهمْ لا یبْصرون (۹) پردهاى بر چشم و دل ایشان افکندیم تا بندیدند.
و سواء علیْهمْ و یکسان است بر ایشان، أ أنْذرْتهمْ أمْ لمْ تنْذرْهمْ که ایشان را آگاه کنى یا نکنى، لا یوْمنون (۱۰) به نخواهند گروید.
إنما تنْذر من اتبع الذکْر تو کسى را آگاه توانى کرد که پى میبرد بسخن من، و خشی الرحْمن بالْغیْب و از رحمن میترسد نادیده، فبشرْه بمغْفرة و أجْر کریم (۱۱) و شاد کن او را و بشارت ده بآمرزش و مزد نیکو.